Delirious

de er voor de vrouwen goed uitziende Toby is dakloos en al zwervend doorzoekt hij vuilnisbakken voor eten en zijn parkbankjes de ideale slaapplaats voor hem. op een dag passeert hij een horde paparazzi die elkaar staan te verdrummen voor die ene geweldige scoop van popster K’harma Leeds. één van die nerveuze paparazzi is Les Galantine die over alles zijn regels heeft en gehecht is aan waardeloze collector’s items. tegen wil en dank geeft hij Toby onderdak. de dank is hierbij dat Toby optreedt als kosteloze assistent. Toby – goed in het herstellen van huishoudelijke defecten – vindt dit zelf waardevol aangezien hij graag acteur wil worden. de toegang van Les tot bepaalde party’s geeft hem dan ook de mogelijkheid aangenaam kennis te maken met K’harma op wie hij verliefd wordt alsook met casting director Dana die in hem naast een knappe kop en kont ook een succesvol soapacteur ziet en hem prompt een hoofdrol aanbiedt. de relatie met Les verwatert en kent hoge spanningen. Les kan het niet verkroppen dat Toby een ster geworden is – dit doordat hij hem de knepen van het vak heeft leren kennen – en hijzelf in praktijk nog steeds een paparazziniemendal is en geen beroepsfotograaf gerespecteerd door zijn ouders. op Malkovich’s wijze smeedt hij dan ook een lepe In The Line Of Fire plan om orde op zaken te stellen. Delerious biedt een grappige satirische blik op het doen en laten van paparazzi koortsachtig op zoek naar die ene foto die de wereld zal rondgaan en hierdoor de rise and fall van popsterren grondig beïnvloeden. Steve Buscemi is uiteraard perfect als de mislukkeling Les die oprechtheid eert maar zelf achterbaks en emotioneel labiel kan zijn. daarnaast heb je de relatief onbekende Michael Pitt (vanuit Last Days) die Toby spontaan en charmant brengt en voor gillende meisjes onweerstaanbaar een hero van zero mag worden. in bijrollen doet het deugd enerzijds Gina Gershon nog eens terug te zien. nog altijd even sexy neemt zij ironisch de showbusiness op de korrel. en anderzijds is er Alison Lohman die steeds uitdagend en verleidend (meer dan wat respectvolle lingerie heeft ze niet aan) juiste rollen beet heeft in non-commerciële films. Tom DiCillo laat in Delerious de grappige toon de bovenhand halen, wordt niet melig, speelt een verrassingseffect perfect getimed uit maar de kans bestaat dat de film net zoals zijn The Real Blonde van tien jaar geleden goed bevonden wordt door critici maar totaal genegeerd wordt door het publiek. Lost and …

 

3/5

 

gezien op filmfestival Vlaanderen-Gent