Nadine


Filmfestival Gent – film 22
 
deze Nederlandse productie met beperkte Belgische inbreng probeert origineel te zijn door de hoofdrol te laten spelen door drie verschillende actrices in drie verschillende tijdslijnen. in het heden zien we dat hoofdpersonage Nadine een onafhankelijke succesvolle carrièrevrouw is bij wie echter de biologische klok serieus begint te tikken, een gegeven dat in een gespannen blik bij haar begint door te dringen wanneer ze in de supermarkt de digitale bestelnummer ziet, 42, haar leeftijd. in een bui van wanhoop en paniek ontvoert ze in een impulsieve daad de baby van Daniël, een ex van haar met wie ze voordien nog even bijpraatte en trekt ze richting het zuiden. haar jachtige stresserende leven dat ze gehad heeft, wil ze compenseren door haar sterk verlangen naar een kindje te verwezenlijken. Daniël ruikt echter onraad en gaat op zoek naar Nadine. naast dit gegeven krijgen we via twee vorige tijdslevens van Nadine te zien hoe het zover is kunnen komen. enerzijds zien we een wilde wulpse Nadine (Haline Reijn) die tussen vluchtige relaties vooral met haar carrière bezig is en daarvoor alles opgeeft maar verandert wanneer haar ouders overlijden, anderzijds zien we deze tot besef gekomen Nadine (Sanneke Bos). de levensdruk en onvervulde wensen – tekenend zijn de huwelijken van haar vriendinnen die dan ook nog eens baby’s krijgen – brengen haar tot bij Daniël bij wie ze zich goed voelt en met wie ze een gezin wil stichten. dit gaat echter vruchteloos en de wanhoop van Nadine doet Daniël lonken naar andere vrouwen. hun relatie eindigt verbitterd. iets wat ze terug beleefd wanneer Nadine (Monic Hendrickx) hem tegenkomt met het gekende gevolg. zal ze tijdens de reis naar het zuiden tot inkeer komen of kent de trip een dramatisch einde? regisseur Eric De Bruyn mag van geluk spreken dat zijn drie Nadinnen het voortreffelijk doen want enerzijds is het scenario geforceerd en op bepaalde momenten clichématig en ongeloofwaardig (bewakingscamera’s die niks hebben gezien, de bijna ontdekking in een Frans tankstation, kranten staan bol van de ontvoering maar niemand herkent haar en vooral de auto-achtervolging staat bol van goede bedoelingen maar komt enkel boetseervol over) en anderzijds zijn de Belgische bij-bij-bijrolletjes van o.a. Kurt Rogiers, Tom Van Landuyt en Matthias Schoenaerts van de pot gerukt. de regie focust zich vooral op sfeerbeelden die gelukkig beter zijn en meer zeggen dan de woorden. Nadine kent een veelbelovende premisse en wil internationaal ogen maar verder dan wat nationale faam zal hij niet geraken.
 
2,5/5
 
  

Plaats een reactie